W przypadku zeza ukrytego, zaburzenie to jest mniej widoczne, gdyż pacjent jest w stanie utrzymać prawidłowe ustawienie oczu dzięki wysiłkowi mięśni. Natomiast w przypadku zeza jawnego, nieprawidłowe ustawienie oczu jest wyraźnie widoczne i może prowadzić do poważniejszych problemów z widzeniem obuocznym. Terapia obejmuje ćwiczenia ortoptyczne, które wzmacniają mięśnie odpowiedzialne za ruchy gałek ocznych, oraz sesje treningowe mające na celu poprawę koordynacji pracy obu oczu.
Niedowidzenie to obniżenie ostrości wzroku, które nie może być skorygowane za pomocą okularów czy soczewek kontaktowych. Przyczyną niedowidzenia mogą być różne czynniki, takie jak wady refrakcji, choroby siatkówki czy nerwu wzrokowego. Terapia niedowidzenia polega przede wszystkim na stymulacji wzrokowej oraz ćwiczeniach mających na celu poprawę funkcjonowania układu wzrokowego. W przypadku zaburzeń akomodacji, czyli zdolności oka do zmiany ogniskowej w celu uzyskania ostrego obrazu, terapia może obejmować ćwiczenia relaksacyjne dla mięśni akomodacyjnych, a także treningi mające na celu poprawę elastyczności soczewki.
Osłabione widzenie obuoczne to problem, który dotyczy nieprawidłowego funkcjonowania oczu współpracujących ze sobą. Może to prowadzić do trudności w odbieraniu informacji wzrokowych, a także problemów z koncentracją i czytaniem. Terapia tego rodzaju zaburzeń polega na ćwiczeniach mających na celu poprawę koordynacji pracy oczu, a także stymulacji wzrokowej. Zaburzenia koncentracji mogą być związane z osłabionym widzeniem obuocznym lub innymi problemami wzroku, takimi jak wady refrakcji czy zaburzenia akomodacji. Leczenie tego typu dolegliwości obejmuje indywidualnie dobraną terapię wzrokową, która pomaga pacjentowi skupić się na wykonywanych zadaniach oraz poprawić ogólną jakość widzenia.