Badanie wzroku w lampie szczelinowej, znane również jako biomikroskopia, to nieinwazyjna metoda diagnostyczna, która pozwala na dokładne zbadanie struktur oka. Jest to niezbędny element w procesie diagnostyki wielu schorzeń ocznych, takich jak zaćma, jaskra czy schorzenia rogówki. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej temu badaniu, omawiając jego przebieg.
Badanie wzroku w lampie szczelinowej przeprowadza się w pozycji siedzącej, a pacjent opiera brodę i czoło na specjalnych podpórkach. Okulista następnie przykłada do oka pacjenta soczewkę, która pozwala na jeszcze większe powiększenie obrazu. Lekarz przesuwa źródło światła, aby zbadać różne struktury oka, takie jak rogówka, tęczówka, soczewka czy ciało szkliste. Podczas badania wzroku w lampie szczelinowej okulista zwraca uwagę przede wszystkim na rogówkę – przezroczystą warstwę na przedniej części oka. Sprawdza jej grubość, przejrzystość oraz ewentualne zmiany patologiczne. Następnie lekarz ocenia spojówkę, czyli błonę śluzową pokrywającą gałkę oczną i powiekę. W ten sposób można wykryć stany zapalne, alergie czy infekcje. Kolejnym etapem badania wzroku w lampie szczelinowej jest ocena tęczówki oraz źrenicy.
Badanie wzroku w lampie szczelinowej pozwala również na ocenę soczewki, która znajduje się za tęczówką i odpowiada za skupianie światła na siatkówce. Okulista szuka ewentualnych zmętnień soczewki, które mogą świadczyć o zaćmie – chorobie prowadzącej do utraty wzroku. W dalszej kolejności okulista bada ciało szkliste, czyli przezroczystą substancję wypełniającą wnętrze gałki ocznej. Na koniec oceniana jest siatkówka, która jest odpowiedzialna za przetwarzanie obrazu i przesyłanie go do mózgu.